Είναι και νέοι, που μεσ’ από τον κάμπο με θυμό, μιλούν για μια πόλη που την αγάπησαν αλλά δεν τους λυπήθηκε, τη θεωρούν "αστυνομοκρατούμενη" (:δημοτική αστυνομία, σχολή αστυφυλάκων, στρατονομία) και τα βράδια βάφουν τοίχους, πυροβολούν με στίχους σε ρυθμούς hip-hop.
Είναι τα παιδιά που δε μασάν τα λόγια τους. Ακούτε που μας φωνάζουν;!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου